เรื่องเล่าจากเศร้าซึม

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องเล่าจากเศร้าซึม

แค่พูดถึงความเศร้า สำหรับบางคนอาจเป็นเรื่องที่ไม่อยากพบเจอมากที่สุด เหมือนตัวละครเศร้าซึม หรือ Sadness ในอนิเมชันเรื่อง Inside Out ตัวละครที่เต็มไปด้วยอารมณ์เศร้า ทำให้เกิดความทุกข์ใจความหดหู่ใจเมื่อนึกถึง จนเพื่อน ๆ ต้องคอยเบรกให้อยู่ห่างจากลูกแก้วอารมณ์ แล้วความเศร้ามันแย่ขนาดนั้นจริงเหรอ......

จริงอยู่ที่ความเศร้ามันส่งผลด้านลบต่อจิตใจเรา แต่ไม่หรอกมันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก หลายสิ่งบนโลกก็ขับเคลื่อนด้วยความเศร้า ความสงสารก็เป็นความเศร้ารูปแบบหนึ่ง ความรู้สึกนี้ส่งผลให้เกิดการความเมตตาและการช่วยเหลือต่าง ๆ ในบางมุมความเศร้าทำให้คนเราเติบโตและเข้มแข็งขึ้น ความผิดพลาดอันน่าเศร้า หลายคนใช้ความผิดพลาดในอดีตเป็นแรงผลักดันให้เกิดผลสำเร็จในอนาคต

แต่..... ไม่ใช่หรอกไม่ใช่ทุกคนที่จะผ่านความเศร้าไปได้ โดยเฉพาะฉัน การจัดการอารมณ์ของตัวเองไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับฉัน หลายคนบอกว่าให้ดูคนโน้นคนนี้ซิ พวกเขาเหล่านั้นมีเรื่องน่าเศร้ามากกว่าเธออีกนะ พวกเขายังผ่านมันไปได้เลย ข้อความเหล่านี้เกิดขึ้นมากมาย จนตัวฉันเองตั้งคำถามอยู่ในใจหลายครั้ง นั่นซิ จริงซิ เรื่องของเขามันดูเศร้าจริง ๆ ต่างกันที่ เขาไม่ใช่ฉัน และฉันก็ไม่ใช่เขา ความเศร้ามันเอามาวัด เอามาเปรียบเทียบกันได้ด้วยเหรอ มันใช้เกณฑ์อะไรล่ะ..... เธอมีสิทธิอะไรมาตัดสินว่าเรื่องของฉันมันไม่เศร้า

การได้เล่าหรือพูดสิ่งที่รู้สึกออกมามันอาจทำให้เศร้าน้อยลง แล้วใครล่ะ ใครอยากจะมานั่งฟังเรื่องเศร้าของคนอื่น แล้วแน่ใจได้ยังไงว่าคนคนนั้นจะไม่ตัดสินความเศร้าของเรา แล้วในบางเรื่องเศร้ามันอาจเป็นสิ่งที่เราไม่ได้อยากประกาศให้คนอื่นรับรู้ คนที่เธอเล่าให้เขาฟังไว้ใจได้จริงเหรอ

ฉันเป็นหนึ่งในคนนั้น คนที่ไม่มี ไม่มีใครเลยให้ฉันเล่าเรื่องเศร้าของฉันให้เขาฟัง คนที่ฉันไว้ใจเป็นทั้งสองอย่าง ทั้งตัดสิน เปรียบเทียบ แล้วเล่าต่อ ความเศร้าของฉันมันกลายเป็นเรื่องสนุกปากสำหรับคนอื่น หลายคนฟังมาถึงตรงนี้อาจตัดสินว่าเพราะเธอเป็นคนที่ไม่ดีเองรึเปล่า คนที่เธอไว้ใจจึงทำแบบนั้นกับเธอ...

นั่นซินะ หรือมันอาจเป็นแบบนั้นจริง ๆ แต่ฉันเป็นผู้ฟังที่ดีสำหรับทุกคนเสมอ คอยรับฟัง ให้กำลังใจ ไม่เคยตัดสินเรื่องราวของพวกเขา และไม่เคยเล่าเรื่องเหล่านั้นต่อไปเลยสักครั้งเดียว แล้วทำไมพอมันเป็นเรื่องของฉันกลับไม่มีใครอยากฟัง?

ความเศร้าของฉันมันอาจเป็นเรื่องราวไร้สาระและเล็กน้อยมากในมุมมองของเธอ แต่เธอไม่ตัดสินฉันไม่ได้เหรอ ไม่สั่งให้เลิกเศร้า ให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้ ฉันต้องการแค่ใครก็ได้ที่รับฟัง อยู่ข้าง ๆ กัน เธอไม่จำเป็นต้องแสดงความเห็นอกเห็นใจก็ได้ แค่นั่งข้าง ๆ และตั้งใจพอ แค่นี้เอง ไม่ได้เหรอ.....

ถ้าเธอยังอ่านมาถึงตรงนี้ เธออาจจะมีคำถามมากมาย หรือคิดว่ามันเสียเวลาที่เข้ามาอ่าน ฉันอยากบอกเธอว่าขอบคุณนะที่เข้ามาอ่าน ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่มีคนที่คอยนั่งข้าง ๆ ฉันอยู่ดี แต่เธอทำได้นะ เธอนั่งข้าง ๆ คนสำคัญของเธอได้ แม้ความเศร้านั้นมันจะเล็กน้อยขนาดไหนสำหรับเธอ แต่ถ้าเขาคนนั้นสำคัญสำหรับเธอจริง ๆ เธอแค่รับฟัง ไม่ตัดสิน ไม่สั่งให้เลิกเศร้า และไม่เล่าเรื่องของเขาต่อ แค่นี้ฉันก็รู้สึกว่าเขาโชคดีมากที่มีเธอ ;)